TOP 5 MNIEJ ZNANYCH SKANSENÓW W EUROPIE

Jest to najstarszy z wszystkich parków rzeźby. Utworzony w XVI wieku, ten renesansowy ogród znajduje się w Bomarzo, mieście położonym 90 km od Rzymu, na północ od regionu Lacjum. Sacro Bosco („Święty Las”) nazywany jest również Parkiem Potworów, a gdy tylko zauważymy ciemne ujście Orkosa, jednego z bogów podziemia, zrozumiemy jego nazwę.

Zaprojektowany przez architekta Pirro Ligorio, ten park rzeźb jest pełen syren, mitologicznych bestii, nimf, smoków i olbrzymich owoców, wiele z nich wyrzeźbionych w stylu manierystycznym. W ciągu ostatnich pięciu stuleci roślinność starała się wyprzedzić dzieła sztuki, nadając całemu parkowi rozkładające się i nieco niepokojące powietrze. Ponadto, Ligorio był odpowiedzialny za wykonanie rozkazów swojego sponsora, księcia Piera Francesco Orsiniego, więc wypełnił park napisami, zagadkami i symbolami. 36 posągów rozsianych jest po zalesionej i wilgotnej ścieżce o enigmatycznym pięknie, z miejscami tak dziwnymi jak Krzywy Dom, który oszukuje zmysły.

25 kilometrów od stolicy Niemiec, kolekcjonerzy i przedsiębiorcy Loretta Würtenberg i Daniel Tümpel kupili barokowy zamek z 10-hektarowym parkiem i przekształcili go w park rzeźb Schlossgut Schwante - obecnie fascynujący skansen.

W parku wystawionych jest 25 dużych dzieł sztuki współczesnej, ale niełatwo je znaleźć. Około czterech czy pięciu jest na widoku, ale pozostałe zostały wkomponowane w krajobraz, a ich poszukiwanie łączy w sobie pasję do sztuki z fizycznym ćwiczeniem zdrowego życia. Świecące się neonowe litery z napisem „Wszystko będzie dobrze”, stworzone przez brytyjskiego artystę Martina Creeda, przestrzeń medytacyjna zaprojektowana przez Carstena Nicolai’a, przypominająca kambodżańską świątynię, białe neonowe obręcze zwisające z drzewa Björna Dahlema oraz zakręcone schody zaprojektowane przez Monikę Sosnowkę.

Oprócz wystawy pod gołym niebem, Schlossgut Schwante może pochwalić się bogatym programem obejmującym dni jogi i medytacji, warsztaty artystyczne, projekcje filmowe, koncerty oraz imprezy taneczne i fotograficzne.

Na szczycie wzgórz w pobliżu Oslo i jego fiordu znajduje się Park Rzeźb Ekebergparken, otwarty w 2013 roku dzięki kolekcjonerowi sztuki Christianowi Ringnesowi. Wśród sosen, buków i innych drzew iglastych znajdują się 42 dzieła m.in. Louise Bourgeois, Jamesa Turrella, Auguste'a Rodina, Mariny Abramovic, Damiena Hirsta i Aristidesa Maillola, a także hiszpańskich artystów takich jak Salvador Dalí (z jego Venus de Milo z Szufladami, 1964) i Jaume Plensa (z głową Chloe).

Ponadto w każdą niedzielę można odwiedzić wystawę artysty Jamesa Turrella Skyspace, w której na scenie pojawiają się kolory, percepcja i światło. Podczas gdy być może trzeba będzie wspiąć się na kilka szlaków, które są stale pod górę, aby móc oglądać dzieła sztuki, wysiłek ten opłaca się, gdy spojrzy się na widoki Oslo u podnóża wzgórza.

W latach 60-tych, Aimé Maeght i jego żona Marguerite stworzyli fundację, w której mieści się ich fascynująca kolekcja sztuki XX wieku, położona kilka kilometrów od Lazurowego Wybrzeża, w miejscowości Saint Paul de Vence. Oprócz obrazów, grafiki i ceramiki, w parku o nierównej powierzchni znajdują się wielkoformatowe dzieła Alberto Giacomettiego, Alexandra Caldera i George'a Braque'a (autora pięknego rysunku wewnątrz basenu parku); oprócz labiryntu zaprojektowanego przez Joan Miró (bliską przyjaciółkę pary Maeght), w którym oprócz rzeźb Miró można znaleźć ceramikę Josepa Llorensa Artigasa.

W Hernani, w prowincji Gipuzkoa, znajduje się skansen, który gromadzi spuściznę jednego z najważniejszych hiszpańskich rzeźbiarzy XX wieku: Eduardo Chillida. To muzeum ma 40 rzeźb o abstrackyjnej estetyce rozrzuconych przez 11-hektarowy wiejski dom.

Prezentuje ono również ponad sto małych i średnich dzieł wykonanych z takich materiałów jak alabaster, granit, żelazo, gips i papier.

W ogrodzie, wśród buków, dębów i magnolii, zwiedzający mogą dotykać rzeźb, aby poczuć różne faktury, a niektóre z nich można nawet doświadczyć od wewnątrz, ponieważ w ich wnętrzu znajdują się przestrzenie, przez które można przejść. W wiejskim domu w Zabaldze, pod starannie odrestaurowanymi starymi kamiennymi murami, można znaleźć więcej prac tego artysty, który wiedział jak wprowadzić harmonię do twardych form stali i granitu.