“Chcemy wiedzieć jakie kwestie są istotne w dłuższej perspektywie” mówił Martin Lohmann, Dyrektor Zarządzający z Instytutu Turystyki i Rekreacji w Europie Północnej, N.I.T. w Kilonii. Naukowcy rozpowszechniali tym samym przekonanie, że borykające branżę problemy nie mają jednego prostego rozwiązania.
Wspólnie z Uniwersytetem w Luneburgu, Lohmann przeprowadził badania dotyczące światowej branży turystycznej. Lohmann wraz z 22 innymi badaczami zrealizował bardzo szczegółowy projekt badawczy w Delphi. Badanie dotyczyło największych wyzwań w turystyce w najbliższych latach. Okazało się jednak, że 53 przebadanych ekspertów miało bardzo zróżnicowane opinie na ten temat, w oparciu o które Lohmann sformułował 4 główne problemy, z którymi boryka się branża.
Pierwszym z owych problemów jest konfrontacja branży turystycznej z postępującym procesem globalizacji oraz równowagą popytu i podaży. Z pełnym przekonaniem, Lohmann twierdził bowiem, że jest to główny problem dla niemal każdej destynacji na świecie. Globalizacja stoi bowiem w opozycji do coraz częściej propagowanych działań ekologicznych. Regiony skupiające się na turystyce chcą przecież przyciągać jak najwięcej turystów przy jednoczesnej ochronie lokalnego środowiska. Dla niektórych krajów, takich jak chociażby Austria, globalizacja jest bardzo poważnym problemem, gdyż żyje ona głównie z rodzimych turystów oraz podróżnych z Niemiec, podczas gdy sąsiednia Szwajcaria cieszy się uznaniem turystów z całego świata.
Drugi z ważnych problemów obejmuje to co Lohmann zdefiniował słowami „koszty i korzyści”, co można uprościć pytaniem: Jakie korzyści świat czerpie z turystyki? Dostawcy usług turystycznych powinni zarabiać dzięki turystom, a turyści odpoczywać i relaksować się. Jeśli te oba mechanizmy nie działają, to turystyka sama w sobie staje się bezcelowa. Lohmann widzi ponadto zagrożenie w powiedzmy – nadmiernej eksploatacji środowiska poprzez otwieranie nowych punktów turystycznych. Podsumował to słowami: „Jeśli negatywne skutki promowania turystyki wymykają się spod kontroli, to turystyka jest w niebezpieczeństwie”. Dlatego też przy realizacji każdego nowego projektu w branży turystycznej, należy brać pod uwagę potencjalne korzyści i zagrożenia zarówno dla dostawców, jak i dla turystów.
Obecnie wydaje się, że turystyka musi przystosować się do uwarunkowań środowiskowych. Dlatego też trzecim z problemów branży, jakie wymienił Lohmann jest „Adaptacja”. Polega ona na umiejętności dostosowania się do różnego rodzaju zmian, jakie nadchodzą.
Czwarty problem światowej turystyki dotyczy wewnętrznej samokontroli. Chodzi tu między innymi o uniknięcie „nadprodukcji”. Za przykład, Lohmann podaje tu przemysł wycieczkowy, który cieszy się coraz mniejszym zainteresowaniem turystów, a kolejne firmy budują coraz to nowe wycieczkowce. Tak duża konkurencja doprowadzi do tego, ze na rynku przetrwa jedynie kilku największych dostawców, natomiast reszta zbankrutuje, co jak mówi będzie „trudnym i bardzo bolesnym procesem”.
Jest to na razie jednak początek badań prowadzonych przez Lohmanna. Sam badacz przekonuje bowiem, że jego kolejne wnioski pomogą lepiej zrozumieć branżę turystyczną i jej problemy.